Archief 2023

 

Paolo Giordano – Tasmanië € 22.99

2021. Paolo – toeval? volgens sommige lezers is dit boek sterk autobiografisch – heeft theoretische natuurkunde gestudeerd maar die discipline ingeruild voor de wetenschapsjournalistiek. Hij verdient zijn geld daarnaast als docent aan een universiteit. Hij bevindt zich in een fase van zijn leven waarin hij over alles gaat twijfelen en vooral beren op de weg ziet, al relativeert hij dat al op de eerste pagina:

“Misschien is dat wel het hele eiereneten, en is de obsessie van sommige mensen met dreigende rampen, die belangstelling voor tragedies die we aanzien voor onbaatzuchtigheid en die denk ik de kern van dit verhaal zal vormen, niet meer dan dat: de behoefte om bij elke lastige stap in ons leven iets nóg lastigers te vinden, iets nóg urgenters en dreigenders waarmee we ons persoonlijk lijden kunnen verzachten.”

En persoonlijk lijden doet Paolo. Zijn relatie met de negen jaar oudere Lorenza verloopt moeizaam. Na meerdere medische ingrepen wordt Lorenza nog altijd niet zwanger. Aan haar kan het niet liggen, getuige haar zoon Eugenio uit een eerder huwelijk. Als wetenschapsjournalist verslaat Paolo in 2015 de Klimaatconferentie van de VN in Parijs. Daar wordt hel en verdoemenis gepredikt als we niet rigoureus het klimaatprobleem aanpakken. Hij worstelt met zijn eigen consumptiepatroon, kan het niet nalaten Lorenza er keer op keer op te wijzen hoe verderfelijk het eigenlijk is als zij een vakantie voor hen heeft geboekt naar Guadeloupe om hun relatie een positieve draai te geven. Hoe zit dat met hun koolstofvoetafdruk? Het wordt er allemaal niet gezelliger op. Uitlaatklep voor Paolo is Giulio, een studievriend waarmee hij vroeger een studentenhuis deelde. Uiteindelijk besluit Paolo zich op een ander reëel gevaar voor de samenleving te concentreren en een boek te schrijven over de ontwikkeling en de gevolgen van de eerste atoombommen: Litlle boy, welke op 6 augustus 1945 boven Hiroshima werd gelost, en Fat Man (9 augustus, Nagasaki). Zo kan hij wellicht toch een bijdrage leveren aan inzicht in ontwikkelingen die de aarde bedreigen.

Onder het mom van onderzoek is Paolo steeds vaker van huis. Dan vertoeft hij bij Novelli in Parijs, een wolkenwetenschapper. Of in het appartement van Giulio. Regelmatig neemt hij een dame mee naar huis voor een nacht. Bij Giulio is het ook niet pluis. Zijn vrouw en hun vroegere studievriendin Cobalt (haar vader was chemicus en gaf zijn kinderen namen van chemische elementen) verfoeit Italië en wil in Parijs blijven, terwijl Giulio naar Italië wil. Als Giulio niet in Parijs is, wordt Novelli de vertrouweling van Paolo al komt de relatie onder spanning te staan als de wolkenman onhandige uitspraken doet op een congres over gelijkheid tussen mannen en vrouwen. Naast het klimaatprobleem komt de genderkwestie op tafel. Novelli wordt ten gevolge van zijn uitspraken uit al zijn functies ontheven. Ook hier vindt Paolo geen houvast meer. En bij verslaggeefster Curzia? Een aantrekkelijke, eigenzinnige vrouw die vooral conflicten in het Midden-Oosten beschrijft? Hoezeer hij haar ook aan zich probeert te binden, hun relatie blijft conflictueus. Het ‘experimenteren’ wat Lorenza hem heeft aangeraden om eindelijk eens zijn draai te vinden, loopt volkomen mis.

Tasmanië, het land dat volgens Novelli het enige oord is waar een mens kan overleven als het helemaal misloopt met het klimaat, komt slechts twee maal kort in het boek voor. Tasmanië handelt over begin veertigers in een soort midlifecrisis, mannen die hun jongensdromen zien verdampen. Mannen die zich focussen op de ontwikkelingen die ons bestaan bedreigen. Die focus is veel eenvoudiger dan werken aan je eigen sores, zoals Giordano al op de eerste pagina heeft vermeld. Zoals een oudere dame richting einde van de roman opmerkt, een dame die hem gebiedt haar naar huis te begeleiden, terwijl hij haar nooit eerder heeft gezien:

“Ik wil niet pretenderen dat ik u goed ken, zei ze, zoals u weet heb ik u net pas gegoogeld. Maar uit het weinige dat ik heb meegekregen maak ik op dat u een soort … crisis doormaakt. Kunnen we het zo noemen? En intussen werkt u aan een boek over dingen die zeventig jaar geleden in Japan zijn gebeurd en die niemand meer interesseren.”

Tasmanië is een boek dat uitstekend de verwarrende tijd weergeeft waarin wij leven.

Wilt u deze titel bestellen? Klik dan  hier!

©Eus Wijnhoven, mei 2023

 

Laura van der Haar – De Kuil € 23.99

Begin twintig is ze, Kasja. Ze is al in het eerste jaar met haar studie gestopt en vervult een tussenjaar waarin zij werkt in pannenkoekenboerderij De Kuil. Sinds zeven jaar woont Kasja samen met haar oudere vriend Lennart. Diens zusje is bij een val uit een boom – wat deed ze in godsnaam in die boom, vraagt hij zich af – in coma geraakt. Hij schoont haar pc en vindt een map ‘De bodem neemt wat hij nodig heeft’. Sindsdien verdiept hij zich obsessief in die bodem, in de schimmeldraden die kilometers ver kunnen reiken en de vegetatie beïnvloeden, in dat donkere gat onder onze voeten waarin zoveel leeft en beweegt.

Op een dag komt er een of andere patser met vrouw en kind pannenkoeken eten. Deze Charles Ubbink bejegent Kasja ronduit onbeschoft, seksistisch zelfs. Zij ervaart afschuw, maar voelt zich daarnaast tot hem aangetrokken. Dat zij zichzelf voor de gek houdt, blijkt uit een overweging als ze een mailtje van hem ontvangt waarin hij haar uitnodigt (zij heeft op zijn verzoek haar adres gegeven) en zij daarbij het volgende denkt:

“Ik ken die man niet, hij heeft een vrouw plus een kind dat pannenkoeken met gekleurde suiker eet, Lennart en ik zijn gelukkig, wat is dit voor idioot, ik heb geen goede kleren aan.”

Lennart, technisch tekenaar van beroep, blijft ondertussen de bodem omspitten, daar waar zijn zusje is gevallen. Hij gelooft niet in een ongeval. Steeds meer raakt hij ervan overtuigd dat ‘de bodem’ een machtige entiteit is: de bodem neemt alles tot zich. “Kijk maar, alles valt naar beneden,” zo redeneert hij. Hij is een man van harde feiten, een persoon van de ordening der dingen, in tegenstelling tot de wat slordiger Kasja. En toch: steeds meer raakt hij door die bodem geobsedeerd:

“Hyfen, sporen een onsterfelijk netwerk van slijmdraden en neurotoxinen, een aards web van geëxternaliseerde longen, steneneters, plantendoders, aliens.”

Kasja is in het web van de projectontwikkelaar gevangen en ziet uit naar hun ontmoetingen met vluchtige seks in het bos, in een vervallen huisje op het terrein dat door Charles zal worden doorontwikkeld tot een luxe vakantieresort: Ubbink Staete. En Lennart? De goedzak gelooft dat zijn relatie met Kasja perfect is. Hij kruipt weg in zijn gameconsole en heeft niet in de gaten dat zijn vriendin steeds verder van hem afdrijft. Buiten zijn werk en de games, bezoekt hij iedere dag zijn zusje in het ziekenhuis, in de hoop dat zij weer tekenen van leven gaat vertonen. Als geen ander ervaart hij verdriet, dat Van der haar als volgt omschrijft:

“Verdriet komt eigenlijk helemaal niet met veel bombarie, het glipt stilletje binnen, doet de deur rustig dicht en schuifelt dan net zo lang rond tot het ergens een behaaglijk plekje vindt om zich te nestelen.”

Natuurlijk gaat het fout als Charles merkt dat ‘het brutaaltje’ (Kasja) meer van hem wil. Wat daarna volgt, is helaas ongeloofwaardig. Van der Haar heeft een prachtig boek geschreven, maar laat het aan het einde afweten, alsof het werk nog even snel moest worden beëindigd. Conclusie: lezen dit verhaal, maar sla de laatste vijf hoofdstukjes over.

Wilt u deze titel bestellen? Klik dan  hier!

©Eus Wijnhoven, mei 2023

 J.M. Coetzee – De Pool € 22.99

In januari verraste uitgeverij Cossee ons met een geheel ander werk van Coetzee dan dat wat we van hem gewend zijn: een novelle. Bovendien zijn de karakters minder uitgesproken uitgewerkt dan in zijn eerdere werk. Het is aan de lezer om uit de handelingen van Beatriz en Witold hun karakters op te maken. Juist dan kan een leesclub meerwaarde bieden, aangezien iedereen een verhaal weer net iets anders interpreteert.

2015. Beatriz, eind veertig, is lid van het comité van de Concertkring. Maandelijks organiseert de Kring recitals in Sala Mompou, de gotische wijk van Barcelona. De bankiersvrouw slijt haar dagen ‘met goede werken’. Tot haar verbazing heeft het comité, of meer specifiek haar flirt van een vriendin Margarita, een Poolse pianist uitgenodigd die bekend staat om zijn vertolkingen van Chopin. Aangezien Margarita op het laatste moment verhinderd is, krijgt Beatriz de taak toegewezen de pianist op te vangen. Ze heeft er allesbehalve zin in, en als het ook nog eens een oude man betreft – hij is geboren in 1943 – kwijnt het laatste beetje enthousiasme weg.

De Pool, Witold Walczykiewicz, blijkt een bescheiden, ietwat introverte man te zijn. Als een blok valt hij voor de bankiersvrouw en overlaadt haar nederig met loftuitingen. Beatriz reageert daar nukkig op, maar beseft langzaam maar zeker dat er dus toch iemand is die om haar geeft, in tegenstelling tot haar echtgenoot. Langzaam maar zeker manipuleert zij de pianist, laat zij hem naar haar pijpen dansen. Dan ontstaat er een prachtige rituele dans tussen twee mensen die niet met elkaar kunnen, maar zonder elkaar nauwelijks nog een doel in het leven hebben.

De thematiek van De Pool is die van gezien willen worden, serieus genomen worden door de mensen om je heen; te weten dat je ertoe doet. Daarbij komen minder vriendelijke aspecten van de mens naar voren, zoals manipulatie en opportunisme. Als de pianist uiteindelijk uit beeld verdwijnt, besluit Beatriz dat zij hem op geheel eigen wijze zal blijven ‘ontmoeten’.
Wederom schenkt Coetzee de lezer een schitterend verhaal, zoals we van hem gewend zijn.

Wilt u deze titel bestellen? Klik dan  hier!

©Eus Wijnhoven, mei 2023

 Nir Baram – De wereld is een gerucht € 23.99

De wereld is een gerucht is een vervolg op de roman Aan het einde van de nacht, al zijn beide boeken afzonderlijk van elkaar te lezen. Samen met zijn beste vriend Joël en later buurmeisje Tali speelden zij als kinderen in de groene wadi in hun buitenwijk van Jerusalem. Aan het einde van die vorige roman pleegde Joël onder onopgehelderde omstandigheden zelfmoord. Nog altijd is Jonatan op zoek naar antwoorden. De verschrikkingen uit het verleden kwellen hem. Hij heeft er alles voor over als iemand hem van die schreeuw uit het verleden kan verlossen.

Jonatan is inmiddels vader van een fantasierijke kleuter, Itamar. Samen spelen zij alsof zij in een computergame leven waarin zij het opnemen tegen virtuele vijanden, tegen de slechteriken. Intussen schieten Jonatans gedachten heen en weer tussen zijn kinderjaren, de tijd met Joël in Londen en het heden. Daarbij worden hem zijn eigen angsten steeds duidelijker: zijn moeder die op zijn achttiende stierf en die nooit van hem heeft gehouden, de moeite die hij heeft zich aan mensen te binden (volgens zijn vrouw Sjira vindt Jonatan zijn schrijverschap belangrijker dan zijn vrouw en hun zoontje), de vrees dat Itamar iets zal overkomen. Hij breekt zich het hoofd over het waarom van dat laatste opgewekte bericht van Joël na een maandenlange radiostilte, terwijl hij enkele uren nadien zelfmoord pleegde.

“Een tijdje na de dood van Joël, toen hij de schreeuw begon te horen, begreep hij dat hij niet meer op zoveel velden kon spelen als in het verleden en richtte hij al zijn aandacht op Itamar en zijn behoeften, zwoer dat niets van hun gewoonten zou veranderen en dat hij Joëls dood nooit zou gebruiken om de minste verplichting jegens het kind te ontlopen.”

Om aan zijn angsten te ontsnappen, zoekt hij zijn heil bij dromenterugbrenger Michaël, een soort goeroe die op een berg zijn diensten aanbiedt: dromen terughalen of herinneringen dempen, ‘vergrijzen’. Dat laatste stelt de ‘patiënt’ echter wel op de proef: als hij een dergelijke behandeling ondergaat, bestaat de kans dat hij daarna nooit meer kan schrijven. Michaël is echter moeilijk toegankelijk, wat Jonatan geregeld tot wanhoop drijft. De man móet en zal hem helpen, waarna hij mogelijk alles uit het verleden zal begrijpen.

“De hele zaak was klote, dacht hij: hij had de berg beklommen om zoveel mogelijk van Joël uit zijn geheugen te wissen, terwijl hij nu achter hen aan joeg om een of andere waarheid uit de laatste maanden van zijn leven te ontdekken. En als hij zou moeten kiezen tussen de twee: zich minder herinneren of meer weten?”

Joël, de succesvolle advocaat, de man waarvan alle mensen hielden, de held die iedereen om zijn vinger wist te draaien om hen daarna even gemakkelijk weer achter zich te laten. Vanzelfsprekend vindt Jonatan de dromenterugbrenger op zeker moment, maar of dat hem werkelijk zal helpen?

Met De wereld is een gerucht heeft Baram wederom een verhaal geschreven over leven met het verleden, over wat er heeft plaatsgevonden, terwijl de verschillende actoren daar soms een hele andere invulling aan geven. Zoals gedachten in het werkelijke leven, springen de hoofdstukken heen en weer in de tijd en komt langzaam maar zeker het besef wie je werkelijk bent en wat je drijft. Een prachtig boek!

Wilt u deze titel bestellen? Klik dan  hier!

©Eus Wijnhoven, april 2023

 Minke Douwesz – Het laatste voorjaar € 23.99

Wanneer Ese Jelles, een 53-jarige lerares Duits, met vernieuwingsdrang van het schoolbestuur te maken krijgt, doet ze in eerste instantie haar best met de plannen mee te gaan. Al snel blijkt echter dat haar vertrouwde werkklimaat ernstig onder druk komt te staan ten gevolge van de ideeën van een jonge consultant die door de directie is ingehuurd. Het lijkt erop alsof zij het, ondanks uitstekende resultaten, tot dan toe allemaal fout heeft gedaan.

“Als stug doorgaan opeens verdacht werd, en out-of-the-boxdenken het nieuwe criterium voor kwaliteit, was er geen duidelijk richtsnoer meer om naar te handelen. Betrouwbaarheid werd ineens gezien als behoudzucht, een relativerend grapje als rebellie.”

Behalve de dood, enkele jaren daarvoor, van haar geliefde Martie zijn de onstuitbare en zinloze onderwijsvernieuwingen een aanleiding van de ene op de andere dag haar baan op te zeggen en op de fiets te stappen voor een tocht naar het huis van haar grote held Anton Tsjechov op de Krim. Ze bespreekt haar plannen met zus Dora en haar man Wouter. Beiden hebben elkaar leren kennen bij protestacties tegen de aanleg van de snelweg door Amelisweerd. Nog altijd zijn zij zeer betrokken en zijn zij beroepsmatig bezig met het milieu. De plannen van Ese kunnen echter op scepsis rekenen. Hoe moet dat, zo’n heel eind op de fiets met die gemankeerde heup van Ese? Het kan de vrouw er echter niet van weerhouden haar plan door te zetten.

Onderweg, op de fiets, mijmert Ese over het leven zoals zij dat tot nu toe heeft geleid. Dierbare momenten samen met Martie komen boven. Ze stapelt herinnering op herinnering en inzicht op inzicht. Regelmatig valt zij daarbij terug op boeken die zij heeft gelezen. De zorgen om de wereld worden haar soms te veel.

“ ‘De wereld zoals wij die kennen kan niet blijven bestaan. Maar dat is niet van de ene op de andere dag bekeken. En in de tussentijd gaat er zo veel moois verloren. Ik mis nu al de leeuwerik, krekels. En verder weg, dag na dag, sterven dieren, vogels met plastic in hun maag. Het is om te huilen,’ zei ze geëmotioneerd.”

Helaas wordt die wereld vooral bestuurd door mannen, worden plannen uitsluitend beoordeeld op resultaat voor de aandeelhouders; wordt de maatschappij vooral door een mannelijke blik bepaald.

“Veel zaken in de wereld draaiden om het hooghouden van het idee dat wat mannen deden het goede was; fouten werden weggemoffeld of weggewoven. Geld verdienen, macht uitoefenen, lappen vlees eten, bluffen, grijpen, moorden, ontsluiten, uitbreiden. Mensen kozen mannetjesputters tot hun leiders. De zucht naar meer woei als een gure wind over de wereld.”

Onderweg besluit ze bij haar vroegere vriendin Edel in Berlijn langs te gaan. In het afgelopen decennium zijn de vrouwen uit elkaar gegroeid. Waar Edel carrière heeft gemaakt en tegen het grote geld aanschurkt, maakt Ese zich steeds meer zorgen hoe de wereld zich ontwikkelt. Mede dankzij kritische vragen van Edel, reflecteert Ese op haar verleden, op haar doen en laten in het hier en nu. Het was natuurlijk ook een krankzinnig idee een tocht te ondernemen met als bestemming een schiereiland dat inmiddels door de Russen was geannexeerd. Desondanks fietst ze door, zelfs nadat iemand in Polen haar rijwiel probeert te stelen. Is het wel zo belangrijk dat het huis van Tsjechov uiteindelijk wordt bereikt? Of is de tocht daarnaartoe niet veel betekenisvoller?

Met Het laatste voorjaar laat Douwesz haar gedachten gaan over de wereld waarin wij leven. Belerend is het verhaal geenszins, al stemt het wel tot nadenken. Daarbij schuwt zij de huidige ontwikkelingen in Nederland allerminst:

“Maar ook in Nederland was sprake van een neiging om de rechtsstaat uit te hollen – de toegang tot rechtshulp te verkleinen, te regeren met maatregelen van bestuur in plaats van wetten, rechters van politieke partijdigheid te beschuldigen – en als bestuurders de regels aan te passen in het eigen belang. Wie macht had, had de neiging deze te willen behouden en goed voor zichzelf te zorgen. Jan met de pet trok aan het kortste eind.”

Het laatste voorjaar is een actuele roman waarin kritische vragen worden gesteld. Over de hypes in het onderwijs, maar bovenal over de politieke koers wereldwijd en als gevolg daarvan de desastreuze wijze waarop de wereld wordt bepaald door korte termijn denken en eigen belang. Dat doet Douwesz in een prachtige stijl die, of je nu wilt of niet, tot nadenken stemt.

Wilt u deze titel bestellen? Klik dan  hier!

©Eus Wijnhoven, april 2023

 

 

Andrej Koerkov – Grijze bijen € 22.99

In een klein dorp in de Donbas, in het grijze niemandsland tussen loyalisten en separatisten, woont de jong gepensioneerde bijenhouder Sergej Sergejitsj. Na drie jaar oorlog zijn hij en Pasjka, de grote plaaggeest van zijn kindertijd, als enigen in Mala Starohradivka achtergebleven.
Verstoken van enig menselijk contact, en onder een constante geweldsdreiging, voelt Sergej zich verantwoordelijk voor zijn bijen. Als de lente nadert verlaat hij met zijn bijen de ‘grijze zone’ om ze in alle rust van stuifmeel en nectar honing te laten maken. Zijn missie brengt hem in contact met strijders en burgers aan weerszijden van de gevechtslinies: loyalisten, separatisten, Russische bezetters en Krim-Tataren.
Sergejs kinderlijke eenvoud en sterke morele kompas werken ontwapenend bij deze ontmoetingen. Maar als hij zijns ondanks toch verwikkeld raakt in het conflict is het nog maar de vraag of deze kwaliteiten hem, zijn bijen en zijn land kunnen redden.
In Grijze bijen beschrijft Andrej Koerkov de oorlog in zijn land op zo’n unieke, vaak fantasierijke en soms slapstickachtige manier dat zijn roman het karakter van een klassieke tragikomedie krijgt, op het snijvlak van droom en werkelijkheid, met een gelaagdheid die aantrekt in plaats van afstoot.

 

Wilt u deze titel bestellen? Klik dan  hier!

©Eus Wijnhoven, maart 2023

 

 

 

 

Amor Towles – De Lincoln Highway € 22.99

Wanneer de achttienjarige Emmett Watson na anderhalf jaar tuchthuis wordt ontslagen uit de strafinrichting, is zijn vader kort daarvoor overleden. Zijn achtjarige broertje Billy is ondertussen opgevangen door Sally, de jonge buurvrouw. Alhoewel vader Watson nazaat was van een rijke familie, heeft hij in twintig jaar boeren oogst na oogst zien mislukken. Er rusten zoveel schulden op hun farm, dat het bedrijf door de bank in beslag wordt genomen. Billy, een jonge wijsneus, komt op de proppen met kaarten die hun moeder hun heeft gestuurd nadat zij zonder enig voorteken het gezin een kleine tien jaar eerder heeft verlaten. Samen besluiten de jongens haar spoor te volgen, dat in San Francisco lijkt te zijn geëindigd: daar vindt op 4 juli de grootste vuurwerkshow van de VS plaats, het feest waar moeder ook in hun woonplaats Morgen, Nebraska, ieder jaar naar uitkeek.

Twee andere jongens uit het tuchthuis, Duchess en Wooley, zijn op ingenieuze wijze ontsnapt en meegelift met de auto die Emmett naar Morgen heeft gebracht. Wooley, een jongen met een geestelijke beperking, klampt zich vast aan de ondernemende en roekeloze Duchess. Ook hij is op zoek, om een aantal rekeningen te vereffenen en om zijn vader te vinden, een variétéartiest die zich naar alle waarschijnlijkheid in New York bevindt. Ten slotte wil hij afreizen naar Adirondack waar de puissant rijke familie van Wooley een landhuis bezit en waar – naar Wooleys zeggen – 150 duizend dollar op hem ligt te wachten. Duchess ‘leent’ Emmetts Studebaker, waarna de reis van de broertjes Watson naar het oosten loopt in plaats van naar het westen. Illegaal reizend via goederenwagons zetten zij de achtervolging in.

Onderweg beleven zowel Duchess en Wooley als Emmett en Billy al dan niet bewust allerlei avonturen. Van het vereffenen van openstaande rekeningen (Duchess) tot poging tot diefstal  en gevaar voor eigen leven (de Watsons). In New York worden de vier herenigd. Tegen wil en dank wordt Emmett meegesleurd in de dubieuze praktijken van Duchess. Zullen zij gevieren de erfenis van Wooley kunnen bemachtigen en zullen de Watsons uiteindelijk richting het westen reizen en hun moeder vinden?

Towles heeft een brave road novel geschreven. In die zin kan het niet tippen aan Jack Kerouacs rauwe On the road (1957). De karakters van de vier hoofdpersonen zijn tamelijk vlak en clichématig: de good guy en de scoundrel, de ignorant one en de wise guy. Regelmatig is de ontwikkeling van het verhaal voorspelbaar, zijn zijpaden soms storend in plaats van het verhaal ondersteunend. Dat neemt niet weg dat De Lincoln Highway een ware pageturner is.

Wilt u deze titel bestellen? Klik dan  hier!

©Eus Wijnhoven, februari 2023

 

Jakub Małecki – Saturnin € 22.99

Saturnin, ‘Satek’, was ooit jeugdkampioen gewichtheffen in Polen. Helaas ging er op zeker moment iets mis met zijn elleboog. Wat rest is zwaarlijvigheid. Hij is alleenstaand, maar niet ‘single’:

“Mensen als ik noemen ze ‘single’, maar ik ben niet single, ik ben gewoon eenzaam.”

Vanwege zijn sproeten heeft hij een minderwaardigheidscomplex. Hij is “een boos jongetje wie iemand bevolen heeft honderd keer op het bord te schrijven: ‘Er bestaat een wereld buiten het gewichtheffen.’ ” Alleen heeft hij die wereld nooit ontdekt in zijn grauwe bestaan als vertegenwoordiger. Vanaf zijn jeugd past hij zich aan aan anderen, zegt hij wat hij vermoedt dat men van hem verwacht. Handelt hij als zodanig.

Wat hij (nog) niet in de gaten heeft, is dat zijn opa ook sproeten heeft. Zijn opa, die hem de ladder tot beste gewichtheffer op heeft geholpen. Overigens delen de twee nog wel meer eigenschappen, zoals hun beider zwijgzaamheid. Op zeker moment belt moeder hem op, een vrouw die al na enkele maanden is gescheiden van Sateks manisch depressieve vader: opa is verdwenen. Saturnin spoedt naar zijn geboortedorp en via een vaag contact weten zij opa op te sporen: in Bzura ligt hij met zijn hoofd in de modder op de plek waar hij in 1939 enkele dagen na de Duitse bezetting is gesneuveld.

Gesneuveld? Maar hij leeft toch nog? Dat is nu juist het prachtige spel dat Małecki in deze roman speelt. Opa is dood, maar toch leeft hij nog. En wat zoekt hij toch al die tijd bij de gedempte vijver in de buurt van het ouderlijk huis? Heeft het iets te maken met zijn zus Irka?

“De schreeuw van de vrouw die mijn kind baart, De bruiloften van mijn zussen, broers. Het lichaam dat voor het vijfde, tiende, twintigste jaar al naast mij slaapt. Mijn eigen huis, eigen beesten, een steeds grotere vlek grijze haren op mijn slaap en de dagelijkse pijn bij het opstaan. Dat en andere zaken zal ik nooit ervaren, iedereen weet dat.”

Saturnin kent meerdere vertellers. Ook zijn er brieven opgenomen van ‘Hanka’, Sateks moeder, aan haar beste vriendin. Na het prachtige Roest heeft Małecki een heerlijke surrealistische roman geschreven, waarin twijfel en onzekerheid – naast doortastendheid – centraal staan.

Wilt u deze titel bestellen? Klik dan  hier!

©Eus Wijnhoven, februari 2023

 

Deepti Kapoor – Tijd van zonde € 25.99

Ajay is geboren in totale armoede. Zowel vader als moeder zijn strontscheppers in een klein dorpje in Uttar Pradesh. Als vader ten gevolge van een ongelukkig toeval wordt vermoord, wordt de dan 11-jarige Ajay verkocht. Ver van huis zal hij tewerkgesteld worden als slaaf. Hij went aan zijn bestaan bij een stel dat hem, als je daar onder dergelijke omstandigheden van kunt spreken, goed verzorgt. Als de heer des huizes komt te overlijden, staat hij echter zonder enig bezit weer op straat.

Sunny is de zoon van de puissant rijke Bunti Wadia. De naam Wadia roept vrees en respect op onder de bevolking van Delhi en wijde omstreken. De macht van Bunti is eindeloos en zijn tentakels reiken tot in distributiekanalen, voedselproductie en politiek. ‘Nee’ komt in zijn woordenboek niet voor: je kunt álles kopen met geld. Zo niet dan kun je mensen om zeep (laten) helpen. Sunny slijt zijn dagen in ledigheid en begeeft zich al zuipend, hoerend en snoerend door het leven. Als hij opmerkzaam wordt gemaakt op de gedienstige Ajay besluit hij hem in dienst te nemen. Binnen de kortste keren deelt Ajay in de luxe leefomstandigheden van Sunny, al heeft dat zo haar prijs.

Neda is een jonge journaliste uit een ontwikkeld Indiaas gezin. Zij zet zich af tegen haar ouders door met rijke jonge mannen te dwepen. Als zij Sunny ontmoet, walgt zij van diens plannen de stad van ongewenste (lees straatarme) inwoners te zuiveren, de sloppenwijken met de grond gelijk te maken en zo projectontwikkelaars de kans te bieden hun megalomane plannen te realiseren. Anderzijds is zij gecharmeerd van de flamboyante jonge Waida, zelfs als dat leidt tot alcoholisme en drugsgebruik.

Tijd van zonde handelt over de enorme klassenverschillen in India, over ongebreidelde corruptie, over liefdes en extreem geweld. Ook schetst de roman een beeld van de macht van religie en geld, waarmee de politiek gestuurd wordt. Al oogt India inmiddels als een democratische rechtsstaat, achter de schermen zal het leven er weinig anders aan toe gaan dan beschreven in deze uitstekende roman.

Wilt u deze titel bestellen? Klik dan  hier!

©Eus Wijnhoven, februari 2023

 

 

Jonathan Coe – Bournville € 24.99

In Bournville, een voorstadje van Birmingham, bepaalt de chocoladefabriek het leven van vele gezinnen. Zo ook dat van Mary en haar (toekomstige) man Geoffrey. Tijdens WO-II heeft die chocoladefabriek, evenals haar Deense concurrenten, uit schaarste-overwegingen plantaardige vetten aan de cacao toegevoegd en daar ook na de oorlog aan vastgehouden. Het Britse volk is aan die typische smaak gewend geraakt. In de EEC brandt onder aanvoering van Belgische en Franse chocolatiers echter een strijd los: volgens de Chocolate Directive van 1973 mag de naam chocolade alleen gebruikt worden als het product voor 100% uit chocolade bestaat. Gedreigd wordt met een exportverbod van Britse en Deense chocolade. Uiteindelijk volgt er een patstelling.

Mary en Geoffrey hebben drie zonen, de gematigde Martin, de flamboyante Jack en de schuchtere Peter. De eerste zal in de loop der jaren het Britse chocoladerecept verdedigen in Brussel, terwijl Jack zich op de verkoop van Britse automobielen richt. Als de Austin Allegro wordt geïntroduceerd, wordt de promotiecampagne van dit – na wat in werkelijkheid is gebleken kwalitatief uiterst magere –  autootje opgehangen aan sentimenten tegen de Duitsers. Met tanks en kanonnengebulder jagen de Allegro’s de Duitsers terug over het Kanaal. Martin ondertussen doet zijn uiterste best de Chocolate Directive, die in 1992 weer van stal is gehaald, te blokkeren. Daarbij wordt hij dwarsgezeten door chauvinistische reporters en stokebranden als Boris Johnson die vooral uit zijn op polarisatie: Wij (EW: Engeland) tegen de rest van Europa. De artikelen in de Britse kranten spelen in op de nationalistische gevoelens van de bevolking. Britannia rules!

“He saw this as an opportunity to endear himself to his editor by writing a big, juicy, double-page piece which would tap into every one of his reader’s passions, all the passions that found them at their most vulnerable and easiest to manipulate: patriotism, wartime nostalgia, longing for childhood, resentment of foreigners.” 

De proloog van Bournville start in 2020 als de eerste lockdown effectief wordt. Het verhaal bestrijkt echter de periode van 1945 tot 2020. Het huwelijk van Charles en Diana komt aan bod – Charles antwoordt op de vraag of hij van Diana houdt met een veelbetekenend What does love mean? – evenals de dood van de geliefde prinses en de verontwaardiging van het Britse volk over het uitblijven van een reactie van de Queen mom. Vanzelfsprekend wordt de Brexit aangehaald, wederom een gebeurtenis die voornamelijk vanuit nationalistisch opportunisme heeft kunnen plaatsvinden. Naast historische mijlpalen zien we de maatschappij veranderen, van een tijd waarin je tot gevangenisstraf werd veroordeeld indien je intieme uitingen naar iemand van hetzelfde geslacht vertoonde, tot de situatie waarin Mary het volstrekt normaal vindt dat haar zoon Peter opbiecht meer van mannen te houden dan van vrouwen. Als geen ander weet Coe de Britse samenleving te ontleden in wederom een uitstekende roman.

Wilt u deze titel bestellen? Klik dan  hier!

©Eus Wijnhoven, februari 2023

 

 

 

Marcel Proust – De Tijd hervonden 29.99

Robert Saint-Loup wekt de indruk bij zijn vrouw Gilberte dat hij vreemd gaat met andere dames. Vreemd gaan doet hij zeker: met mannen. Hij is vooral gecharmeerd van Charlie Morel, de voormalige minnaar van M. de Charlus. Deze gewiekste violist heeft ook Robert in zijn ban. Marcel werpt zich op als betrokken vriend, voor zowel Gilberte als Robert. Daarnaast piekert hij steeds vaker over zijn uitgestelde roeping: wordt het niet eens tijd zich aan de letteren te wijden, of moet hij zijn vermeende “gebrek aan aanleg voor de letteren” onder ogen zien?

De Eerste Wereldoorlog gooit het leven overhoop. Robert probeert onder zijn dienstplicht uit te komen, maar als hij ten slotte toch wordt opgeroepen, neemt hij vastberaden de leiding over zijn korps, ondanks de angst die hij voelt. Ook Bloch wordt, ondanks zijn bijziendheid, opgeroepen. Morel daarentegen weet zich te drukken. Ook de maatschappij kantelt:

“Terwijl een eigenaardige verschuiving – en dit in alle rangen en standen – mensen als Saint-Loup die het verst van deze praktijken afstonden tot geïnverteerden (EW: homoseksuelen) had gemaakt, raakten degenen bij wie ze volstrekt gebruikelijk waren geweest er door een verschuiving in omgekeerde zin van vervreemd.”

De eerste jaren van de oorlog blijft het Franse volk optimistisch over de afloop. Zij geloven wat zij lezen in de kranten. M. de Charlus heeft ondertussen andere problemen. Door zijn gemengde afkomst, hij stamt deels uit een Beiers adellijk geslacht, verdedigt hij de Duitsers ten opzichte van de Fransen en vice versa. Terwijl de bevolking treurt over alle gebouwen en cultuur die verwoest worden ten gevolge van de oorlog, rouwt M. de Charlus over de vele jonge mannen die als kanonnenvoer vertrekken. Niet alleen zijn dubbele sympathie speelt hem parten, ook de maatschappelijke verhoudingen keren zich tegen hem, hij die ooit de top van de sociale ladder aanvoerde. Daarnaast beschrijft Proust zeer uitgebreid een SM-scène waarbij De Charlus betrokken is.

Na de oorlog ‘versnelt’ Proust de Tijd, zoals hij die nu consequent met een hoofdletter schrijft. De mensen om hem heen veranderen in slechts enkele jaren tijd tot onherkenbare vette padden met uitgezakte gezichten (bijvoorbeeld Gilberte, die aan het begin van de oorlog nog zo’n knappe jonge vrouw was, maar ook Bloch die wordt beschreven als een bedaagde bankier). De beau monde verandert en zij die ooit tot de society behoorden doen er steeds minder toe. Ook al hunkert Marcel nog steeds naar tienermeisjes, zelfs naar meisjes die hij nog nooit heeft gezien, toch zet hij zich aan zijn “oeuvre om niet meer door afleidingen van het moment te worden tegengehouden”. Tenslotte is er al te veel tijd verloren. Daarbij merkt hij op zeker moment op dat het werk vergankelijk is:

“Maar men moet in de dood berusten. Je aanvaardt de gedachte dat over tien jaar jijzelf, over honderd jaar je boeken er niet meer zullen zijn. De eeuwige duur is voor een oeuvre evenmin weggelegd als voor een mens.”

In dat laatste heeft hij zich danig vergist!

Proust lezen betekent werken, ellenlange betogen doorworstelen, zinnen van een halve pagina of meer tot je nemen en het gedweep met jonge meisjes ondergaan, evenals de dandyachtige protagonist Marcel leren omarmen. Ondanks dat het een opluchting is de laatste van de ongeveer 4000 pagina’s tellende delen 1 tot en met 7 te hebben afgerond, ga je Marcel missen!   

Wilt u deze titel bestellen? Klik dan  hier!

©Eus Wijnhoven, februari 2023

 

Gijs Wilbrink – De beesten € 22.50

Wilbrink trekt je direct met de eerste zin het verhaal in:

“Ik wil niet veel zeggen, maar volgens mij ging het al mis met Tom Keller toen die twee ooms hem ’s nachts meenamen naar het bos en hem dingen lieten doen die een jongen van negen nog lang niet zou moeten doen.”

Isabella Keller groeit op op een afgelegen boerderij in de achterhoek. Ze leeft daar met kettingrokende moeder Maureen en invalide vader Tom, evenals met haar oudooms Johan en Charles. Opa Frank Keller zit een lange gevangenisstraf uit. Het is een ware Tokkiemaatschappij in het klein. Johan en Charles hebben zich gespecialiseerd in de stroperij en zijn de schrik van het dorp. Charles bestiert een illegale nertsenfokkerij. Op school wordt Isabella – ‘Bella’ – gemeden. Vanaf haar veertiende zoekt ze troost in joints die ze in de lokale coffeeshop, gevestigd in het voormalige café van opa Teeking (moederskant), betrekt. Ze is blij als ze na het behalen van haar vwo-diploma uit de bekrompen gemeenschap kan ontsnappen. Als 18-jarige gaat zij kunstgeschiedenis studeren in Utrecht.

In haar nieuwe woonplaats raakt Isa, zoals zij zich nu noemt, in de ban van Erva. Dit meisje van Arabische oorsprong geeft het progressieve blaadje Cleangrrrls uit. Erva is op zestienjarige leeftijd van huis weggelopen en woont in een kraakpand. Dat deelt zij met punkers, muzikanten en drugsverslaafden. Als enige hecht Erva veel waarde aan een gezonde leefstijl, zonder vlees, zonder verdovende middelen. Een ding heeft de groep gemeen: zij vormen een ongeorganiseerde cel van het Animal Liberation Front. Bevrijdingsacties worden opgezet, waarbij men er niet voor schroomt een vrachtwagen met varkens bestemd voor de slachterij te kapen, en de dieren vervolgens los te laten.

Vanaf zijn jonge tienerjaren wordt Tom door zijn ooms getraind op de motor. Het duurt niet lang voor hij beter rijdt dan zijn oom Charles. Hij wint vervolgens de ene ‘motocross’ na de andere en maakt zelfs internationaal furore, totdat hij als vierentwintigjarige op onfortuinlijke wijze een ongeluk krijgt. Als gevolg daarvan verliest hij een been. Het is gedaan met de cross en hij slijt de rest van de dagen in lethargie op de boerderij. Uiteindelijk trouwt hij met zijn verzorgster. Als hun dochter wordt geboren, kan hij zijn geluk niet op. Zij is “zijn talisman, zijn konijnenpootje, zijn reden om te leven”. De dag dat zij naar Utrecht verhuist is dan ook een van de donkerste uit zijn bestaan.

Als Tom op oudejaarsdag is verdwenen, maant Maureen haar dochter naar huis te komen. Daar vindt de studente fotoboeken met krantenknipsels van haar vader, van gloriedagen waarvan zij tot dan geen weet had. Hoe kan hij nu spoorloos zijn verdwenen, strompelend met dat houten been? Ze gaat door roeien en ruiten om te achterhalen waar hij kan zijn en komt uiteindelijk bij de gevangenis om opa Frank te vragen of hij wellicht een idee heeft waar zij moeten gaan zoeken. Als zij niet wordt toegelaten, slaan de stoppen door en trekt ze de bewaker – een jongen van haar leeftijd – met zijn gezicht tussen de spijlen van het hek dat de gevangenis omheint.

“Ze had niet verwacht dat het zo licht zou voelen, zo dauwig en droomachtig, ze kan zich nu al nauwelijks meer inbeelden wat ze heeft gedaan en waarom – behalve dat het heel fout was. Ze vraagt zich af of dat ook voor anderen zo werkt, voor misdadigers, moordenaars, of zij zich ook meteen zo distantiëren van hun daden. Ze zou het haar opa eens moeten vragen als ze hem ooit nog te spreken krijgt. Of Charles, als ze hem nog onder ogen durft te komen.”

Uiteindelijk lukt het om vader te vinden, maar vervolgens moet er eerst een kwestie worden opgelost. Het ongeluk van Tom Keller had namelijk niets met toeval of het lot te maken. Isa neemt met hulp van haar Utrechtse vrienden wraak, al kent dat haar prijs.

Wilbrinks stijl typeert die van stugge plattelanders. Af en toe last hij streektaal in, bijvoorbeeld als Maureen tegen Isa zegt dat haar zuster Annie “kats jaloers” is op Maureen. Dat betekent niet dat Wilbrink uitsluitend korte zinnen toepast. Als je zelfs in lange zinnen, met bijzinnen, toch de nuchterheid van de lokale bevolking weet uit te drukken, is dat een prestatie op zich. Zelden is er de laatste jaren zo’n krachtig debuut geschreven of, zoals de Volkskrant stelt: “Een dijk van een roman, intimiderend goed”. En zo is het!

Wilt u deze titel bestellen? Klik dan  hier!

©Eus Wijnhoven, januari 2023

 

Aafke Romeijn – Concept M € 24.99

Eva Gerritsen is geboren met een dominante genetische afwijking welke kleurloosheid veroorzaakt: een doorschijnende huid, grijze haren en diepzwarte ogen. De levensverwachting van dergelijke ‘kleurlozen’ is laag, ze zijn bovengemiddeld vaak ziek. Zij worden door bepaalde groepen in de samenleving gediscrimineerd. Er is een medicijn beschikbaar dat de ziekte afremt. Het betreft een kleurstof die in het roerige Midden-Oosten wordt gedolven en die op gezette tijden in een kastje tussen de schouderbladen als ampul wordt toegediend. De behandelingen volgen een bepaald concept: van concept A (kinderen met armlastige ouders) tot en met concept M (de toediening van kleurstof staken en zo kiezen voor levensbeëindiging).

De kleurstof is schaars. Het middel is zeer prijzig. De eenpartijstaat – de Middenpartij – heeft een start-up de aanbesteding gegund voor kostbare kleurstoffiltersystemen, maar daarbij lijkt iets niet in de haak. Heeft minister-president Stork belangen in Alpha Pharmaceuticals? Waarom gaat er steeds meer overheidsgeld naar de verzorgingsstaat waarin het belang van de kleurlozen voorop lijkt te staan? 

“Kleurlozen richten ongewild het continent te gronde en niemand durft zich uit te spreken, bang voor de reacties van buren, vrienden en collega’s.”

Toen Eva zeven jaar was, hebben haar ouders verteld dat zij anders is dan andere kinderen. Vader, hoogleraar Germanistiek, ziet toe hoe zijn vrouw zich vastbijt in de problematiek van de kleurlozen. Al snel is zij een veelgevraagd talkshowgast, waarin zij het opneemt tegen radicale partijen die de veronderstelde ondergang ten gevolge van de kleurlozen voor hun populistische leuzen misbruiken. Ook UFO, een terroristische organisatie die zich heeft gespecialiseerd in aanslagen op kleurstofdepots, doet van zich spreken. Tenslotte moet voorkomen worden dat de maatschappij straks alleen nog uit kleurlozen bestaat. Eva verandert haar naam in Hava en sluit zich bij UFO aan. Daarbij schuwt zij de publiciteit niet en roept op het probleem van de kleurlozen op te lossen door verbod op voortplanting te eisen. Ook zelf zal zij een voorbeeld stellen. En dan blijkt alle informatie die tot dusverre over kleurlozen bekend is, van een heel andere kant moet worden bezien, waarbij belangenverstrengeling de minister-president – in wiens taalgebruik dat van premier Rutte is te herkennen – in het nauw brengt.

Concept M is een weergaloze roman!

Wilt u deze titel bestellen? Klik dan  hier!

©Eus Wijnhoven, januari 2023

 

 

André van Leijen – Sleezy Pete – Van langharig tuig tot vetkuif;
de geschiedenis van een band € 14.95

In de jaren zestig startten enkele veertien- en vijftienjarigen van het (toenmalige) Gereformeerd Gymnasium aan de Nassaukade in Amsterdam een bandje: Tettera Grolemota. Tja, dan moet je wel les krijgen in het Oudgrieks, anders is die naam natuurlijk niet te begrijpen. In de loop der jaren veranderde die naam dan ook enkele keren tot het uiteindelijke Sleezy Pete.

Sleezy Pete is het verhaal van schuivende muziekstijlen, van jazz via beat naar rock & roll. Het is de tijd waarin gezag niet meer als vanzelfsprekend werd ervaren, waarin jongens – ook op het Gereformeerd Gymnasium – hun haren lieten groeien. In de zestiger jaren wemelde het van de schoolbandjes, vaak begonnen als Tettera: drummen leerde je op pannen of lege verfblikken, een piano deed je na met je stem. Maar de liefde voor de muziek overwon alle onoverkomelijke problemen. Tenslotte is het bespelen van een instrument te leren. En dat hebben die tieners van het Gereformeerd Gymnasium geweten, evenals die van het Vossius, waarmee Tettera via hun nieuwe naam The Frequency of Pulse uiteindelijk fuseerde tot Sleezy Pete. Deze band was plaatselijk (…) wereldberoemd en speelde op middelbare scholen en studentensociëteiten. Af en toe lonkte er een platencontract, maar op enkele individuele leden na is dat er nooit van gekomen. Naast en na hun studie zijn velen tot bijna hun veertigste actief gebleven in the scene, al werd het na 1976 aanmerkelijk rustiger.

Afgezien van de matige redactie is Sleezy Pete een prachtig verhaal, een jongensdroom die deels is uitgekomen. Het schetst een goed beeld van de schuivende panelen in de zestiger jaren, waarin de maatschappelijke verzuiling ten onder ging. Lees dit (h)eerlijke verhaal dat door drummer Van Leijen, met medewerking van zijn toenmalige maten, is geschreven!

Wilt u deze titel bestellen? Klik dan  hier!

©Eus Wijnhoven, januari 2023

 

Jonas Jonasson – De profeet en de idioot 24.99

Jonas Jonasson is gek. Hoe bestaat het anders dat je zo kunt variëren op een thema, dat je zulke onwaarschijnlijke gebeurtenissen uit de geschiedenis op hilarische en toch volstrekt geloofwaardige wijze keer op keer weet te bedenken. Met De profeet en de idioot is dat hem weer gelukt.

Fredrik en Johan Löwenhult zijn zonen van een gerenommeerde Zweedse ambassadeur die zelden of nooit thuis is. Moeder overlijdt als de jongens in hun prille pubertijd zijn. Zij wonen in een vijftienkamerappartement aan de chique Stranvägen in Stockholm. Fredrik kan goed leren, terwijl Johan enigszins achterlijk is, een “idioot”, zoals hij dan ook steevast door zijn broer wordt aangesproken. Na de dood van moeder behandelt Fredrik zijn twee jaar jongere broer als slaaf. Daarbij ontwikkelt hij overigens zijn kookkunsten tot ongekende hoogten, aangezien het voor Fredrik nooit genoeg is. Als Fredrik voor een junior ambassadeurspost naar Rome verhuist, laat hij Johan achter met niets anders dan vijftigduizend kronen en een oude camper. De goedgelovige Johan, die enorm tegen zijn broer opkijkt, bedankt hem dat hij de opbrengst van het appartement zo eerlijk heeft verdeeld.

De eenzame astronoom Petra Locklund heeft via een ingewikkelde 64-regelige vergelijking berekend dat de wereld binnen enkele weken zal vergaan. Helaas wil niemand naar haar luisteren. Ze voldoet niet meer aan haar financiële verplichtingen (de wereld zal ten slotte binnenkort vergaan) en belandt in een oude caravan die, op het moment dat zij suïcide wil plegen, wordt aangereden door een camper. Er zit niets anders op dan bij de brokkenpiloot aan te schuiven. Nadat zij hun levensgeschiedenissen hebben uitgewisseld, maakt zij Johan duidelijk dat zijn broer hem zwaar belazerd heeft. Johan kan het nauwelijks geloven. Ze hebben nog een kleine twee weken om het Fredrik betaald te zetten. Eerst dient Petra echter nog een ander appeltje te schillen. Dat krijgt echter een staartje, waarop beiden moeten vluchten en zo de vijfenzeventigjarige Agnes leren kennen. De laatste heeft ontdekt dat je met Instagram bakken met geld kunt verdienen. De kennismaking met de twee dertigjarigen levert haar nieuwe levensvreugde.

De drie besluiten voor die noodlottige dag waarop de atmosfeer op de aarde zal vallen met een aantal mensen af te rekenen. Via Denemarken, Duitsland, Zwitserland en uiteindelijk Rome belanden zij bij Fredrik. Die is daar allesbehalve blij mee. Op wonderbaarlijke wijze weet Johan een uitnodiging te bemachtigen voor een ambassadeursborrel op de Zweedse ambassade waar Fredrik als derde ambassadeur werkt. Daar leert hij “Obrama zonder r” kennen, evenals Ban Ki-Moon. Vooral Obama is onder de indruk van de ‘pure’ Zweed die eens niet over wereldproblematiek spreekt, maar hem onderhoudt over de edele kunst van het koken.

Inmiddels is via Interpol een opsporingsbevel naar de drie uitgevaardigd en moet het stel vluchten. Daarbij belanden zij op de Condoren, een Afrikaans eilandje in de Indische Oceaan. Het blijkt het meest verderfelijke belastingparadijs op aarde. Een grote verrassing doet zich daar voor, waarna er ineens ook een relatie is met het Russisch regime én de Russische maffia. Dan wordt het een caleidoscoop van gebeurtenissen, de een nog vreemder dan de ander. Allemaal even hilarisch, allemaal even geloofwaardig (al moet je daar soms een beetje je best voor doen). De kern van de zaak is corruptie bestrijden. Hoe doe je dat het beste? Met corruptie!

Gekte en genialiteit verschillen weinig. Jonas Jonasson is geniaal. Steeds vaker verpakt hij kritiek op ongebreideld kapitalisme, zelfverrijking en daaruit voortvloeiende misstanden in onze maatschappij in zijn romans. Weer heeft hij op verbluffende wijze een krankzinnig verhaal gecreëerd dat zo maar waargebeurd had kunnen zijn. Misschien moet iemand dat toch eens aan Obama (zonder r) vragen.

Wilt u deze titel bestellen? Klik dan  hier!

©Eus Wijnhoven, januari 2023